- πρωτοτυπίας
- πρωτοτυπίᾱς , πρωτοτυπίαoriginal formfem acc plπρωτοτυπίᾱς , πρωτοτυπίαoriginal formfem gen sg (attic doric aeolic)
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
πρωτοτυπίας
Look at other dictionaries:
Ιράν — Επίσημη ονομασία: Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν Παραδοσιακή ονομασία: Περσία Έκταση: 1.648.000 τ. χλμ. Πληθυσμός: 65.540.226 (2002) Πρωτεύουσα: Τεχεράνη (6.758.845 κάτ. το 1996)Κράτος της νοτιοδυτικής Ασίας στη Μέση Ανατολή. Συνορεύει στα Β με το… … Dictionary of Greek
Ρωσία — H Pωσική Oμοσπονδία αποτελεί το μεγαλύτερο σε έκταση κράτος της γης. Tα σύνορά της ξεκινούν από την Eυρώπη, καλύπτουν όλη την Aσία και φτάνουν στην Άπω Aνατολή. Bόρεια και ανατολικά βρέχεται από τον Aρκτικό και τον Eιρηνικό Ωκεανό και στα δυτικά… … Dictionary of Greek
Μπουτρού, Εμίλ — (Emile Boutroux, Μονρούζ 1845 Παρίσι 1921). Γάλλος φιλόσοφος, ιδρυτής της σχολής της συμπτωσιαρχίας. Μαθητής του πνευματοκρατικού Ραβεσόν, δίδαξε στην Ecole Normale Superieure και στη Σορβόνη. Εκτός από τις πολλές μελέτες του επί της ιστορίας της … Dictionary of Greek
αλεξανδρινισμός — ο [αλεξανδρινός] 1. μίμηση τών Αλεξανδρινών 2. στην επιστήμη και τη λογοτεχνία, η μελέτη τών τύπων και όχι τής ουσίας και γενικά η έλλειψη πηγαίας παραγωγής και πρωτοτυπίας … Dictionary of Greek
ιδιοκτησία — Όρος που αναφέρεται στην κυριότητα, το απόλυτο δικαίωμα στη χρήση και εκμετάλλευση ενός πράγματος. Η καταγωγή της έννοιας της ι. ανάγεται στην προϊστορική εποχή. Ως πηγή της πιθανολογείται η ενέργεια του ενστίκτου της άμυνας. Οι έρευνες των… … Dictionary of Greek
κοινοτοπικός — ή, ό αυτός που αναφέρεται στην κοινοτοπία, αυτός που στερείται πρωτοτυπίας. επίρρ... κοινοτοπικά και ώς με κοινοτοπικό τρόπο. [ΕΤΥΜΟΛ. «Σύνθετο εκ συναρπαγής» < φρ. κοινός τόπος. Η λ. μαρτυρείται από το 1892 στην εφημερίδα Ακρόπολις] … Dictionary of Greek
μεγαλοφυΐα — η (ΑM μεγαλοφυΐα) [μεγαλοφυής] η ιδιότητα τού μεγαλοφυούς, εξαιρετικό πνεύμα, μεγάλη διάνοια, δαιμόνιος νους νεοελλ. 1. η υψηλότερη μορφή ανάπτυξης τών πνευματικών ικανοτήτων τού ατόμου, που ενσαρκώνονται σε δημιουργήματα, επιτεύγματα και… … Dictionary of Greek
μονοτονία — η (ΑΜ μονοτονία) [μονότονος] 1. έλλειψη ηχητικής ποικιλίας που προκαλεί ανία 2. (στη βυζαντινή μουσική) είδος ψαλμωδίας συντεθειμένης σε απλούς και βραχείς χρόνους με γοργό ή δίγοργο σημείο νεοελλ. 1. (για ύφος λόγου) η έλλειψη κάθε περιγραφικής… … Dictionary of Greek
μονότονος — η, ο (ΑΜ μονότονος, ον) αυτός που αποτελείται από έναν και τον αυτό μουσικό τόνο, ομοιόμορφος, που έχει διαρκώς έναν και μόνο τόνο, που δεν έχει ηχητική ποικιλία·|| νεοελλ. 1. (για ύφος λόγου) μτφ. αυτός που είναι υπερβολικά ομοιόμορφος, που… … Dictionary of Greek
μπαρόκ — Η λέξη μπαρόκ, ως όρος χαρακτηρισμού ενός ρυθμού, είχε αρχικά έννοια αρνητική και μειωτική. Μόνο κατά τα τελευταία χρόνια ο Ιταλός γλωσσολόγος Μπρούνο Μιλιορίνι και άλλοι Γάλλοι επιστήμονες κατόρθωσαν να εξακριβώσουν την αρχική έννοια του όρου.… … Dictionary of Greek
